मनसोक्त भिजणं……!!!!

पावसा बद्दल थोडेसे…..!!

भिजणं….पावसात भिजणं काय असतं? पावसात भिजणं एक एक आगळाच आनंद देऊन जाते..ज्याला तो लुटता आला..तो खरा सुखी माणूस… नाही तर पावसावर रडणारे बरेच भेटतात आपल्याला….

पावसात भिजणं …..एक असतं ते म्हणजे जबरदस्तीचे भिजणं… म्हणजे…उगाच आपण एखाद्या ठिकाणी बिना छत्रीचा गाठवून जातो…आणि मग आपली परवड होते..

अन् दुसरं भिजणं असते ते म्हणजे ….एक जाणून बुजून पावसात भिजणे….किंवा ऐनवेळी पावसात गाठलो तरी मनसोक्त भिजायचं….. पराकोटीचं आनंद देणारं…

एका भिजण्यात असते…ते म्हणजे उगाच पावसाला शिव्या देत…. म्हणजे ” काय जोर आलाय त्याला आता..” किंवा ” मेल्याला आताच यायचं होता..” किंवा अगदीच.. “थोडावेळ नसता आला तर काय झालं असतं” अश्याच काहीश्या शिव्या…..

अन् दुसऱ्या भिजण्यात असते…एक वेगळीच श्रद्धा.. पावसाबद्दल..अन् पावसाच्या प्रत्येक थेंबाबद्दल……!!!

एका भिजण्यात …उगाच आपल अंग चोरून….कसातरी…धावत पळत पाऊस चुकवायचं … ह्याकडे लक्ष…..

तर दुसऱ्या भिजण्यात तर मनसोक्त भिजणं आलं… पावसाचा प्रत्येक थेंब अंगावर हळुवार झेलत….रस्त्यावरची डबक्यातील पाणी पायाने उडवत… उगाच पावसाच्या आवाजात आवाजात मोठ-मोठ्याने …एखादा पावसाचं गाणं ओरडत चालायचा… ती एक वेगळीच नशा….मन अन् शरीर चिंब करणारं…..!!

एका भिजण्यात श्रद्धाच नाही….पावसाबद्दल आणि त्या थेंबाबद्दल…. तर साहजिकच…..जबरदस्ती भिजणारा….आजारी पडतोच….. कारण मानसिकताच तशी झालेली त्याची……मी भिजलो..मी भिजलो….आता आजारी पडणार….सर्दी होणार…आणि असेच…. अन् तसाच होतं……….

आणि दुसऱ्या भिजण्यात असणारी अफाट श्रद्धा…. आजारी पडण्याच काही मनात नसतं…..आणि मनसोक्त भिजणारा आजारी पडतही….नाही.. उलट पावसाची …एक वेगळीच शक्ती अंगात संचारू लागते…….एक टवटवीत मन करणारं.. मनसोक्त भिजणं…..!!!!…अगदी…मनापासून…..!!!!